Meikevers in de tuin: Natuurlijke bestrijdingsmethoden voor een gezonde groene tuin

Meikevers: basiskennis en ecologische betekenis

De meikever is van oudsher een graag geziene voorbode van de zomer, als hij in de eerste milde zonnestralen in mei door het jonge groen zoemt. Normale meikeverpopulaties worden op een acceptabel niveau gehouden door natuurlijke vijanden, zodat er niet altijd noemenswaardige schade te verwachten is van de kever of zijn larven, de engerlingen. Als de populatie echter te groot wordt en er tekenen van schade aan planten optreden, wordt er gesproken van een schadelijke plaag en is het bestrijden van de meikever, respectievelijk zijn larven, noodzakelijk.

De gulzige engerlingen richten zich vooral op de wortels van gazons en laten daar hun sporen achter: de losse grasdelen en dode grassprieten onthullen de plaag snel. Maar wat kun je doen tegen de meikever als hij zich eenmaal in je tuin heeft gevestigd?

We helpen je bij het identificeren van een meikever-engerlingenplaag en stellen effectieve en natuurlijke maatregelen tegen een overpopulatie van deze dikke kevers voor.

De levenscyclus van de meikever: ontwikkeling en stadia, voeding en voortplanting

De volwassen kever:

De ontwikkeling van een meikever vindt grotendeels ondergronds plaats, waar de larven van de meikever, de zogenaamde engerlingen, meerdere jaren in de bescherming van de duisternis doorbrengen. Meestal zijn de ontwikkelingsstadia van de meikever regionaal op elkaar afgestemd, zodat er regionaal sterkere of zwakkere vliegseizoenen van de volwassen kevers optreden. Dit komt de meikevers bij de voortplanting ten goede, omdat ze op deze manier gemakkelijker partners voor de paring kunnen vinden. Meikever-jaren brengen dus een sterkere zwermvlucht met zich mee en daarmee potentieel ook een grotere kans op een schadelijke plaag.

De volwassen kevers leven slechts ongeveer 6-8 weken, waarin ze zich uitsluitend concentreren op eten en voortplanting. De trage, enigszins onhandige vliegers maken het zichzelf daarbij zo gemakkelijk mogelijk en nemen voedselbronnen graag in de nabije omgeving aan. De favoriete voeding van meikevers zijn jonge scheuten en bladeren, waarbij afhankelijk van de soort vooral fruitbomen of eiken en beuken worden bezocht. Hier eten de ongeveer 3 cm grote kevers naar hartenlust, totdat de vrouwtjes na de paring tot wel 70 eieren in losse, matig vochtige grond leggen.

Van ei tot engerling:

Meikevereieren zijn praktisch onmogelijk te vinden, omdat ze door de beschermde afzetting in de grond goed verborgen zijn. De ontwikkeling van de meikeverlarve kan echter in het ergste geval vrij snel worden opgemerkt, namelijk aan de hand van het gebruikelijke schadebeeld van een engerlingenplaag.

De opgroeiende engerlingen eten ondergronds aan het wortelstelsel van verschillende planten, bij voorkeur van gazons of jonge bomen. Ze doorlopen verschillende ontwikkelingsstadia totdat de ontwikkeling van de larve tot volwassen meikever na 3 tot 5 jaar is voltooid. De volwassen kevers komen dan in mei van het vliegjaar uit de grond en gaan opnieuw op zoek naar voedsel en voortplantingspartners. Een nieuwe cyclus begint.

Herkenningskenmerken en soortenrijkdom van de meikevers

Niet alle meikevers zijn hetzelfde, de soort omvat verschillende typen van deze machtige kever. De meest voorkomende soorten zijn de veldmeikever en de bosmeikever, die voor de leek visueel nauwelijks te onderscheiden zijn. Beide soorten hebben de typische kenmerken van de meikever:

Grootte: ongeveer 3 cm
Lichaamsvorm: fors, achterlijf puntig toelopend
Kleur: roodbruine vleugelschubben, zwart-witte zijtekening, zwart kopgedeelte
Bijzonderheden: lichte beharing op de borst
Voelsprieten: breed en opvallend

Beide soorten tonen echter herkenbare verschillen in hun voorkeur voor leefgebied en voedsel.

De veldmeikever:

De veldmeikever legt zijn eieren liever in open terrein, waardoor een plaag op grasvelden of parken vaak aan deze soort toe te schrijven is. De engerlingen eten dan ondergronds aan de graszoden, totdat ze na 3-5 jaar als volwassen meikevers uit de grond komen. De volwassen dieren geven tijdens de zwermvlucht de voorkeur aan het jonge groen van loofbomen zoals fruitbomen.

De bosmeikever:

De bosmeikever legt zijn eieren vaak direct rond de boom die het vrouwtje voor haar eigen voeding gebruikt. Engerlingen van de bosmeikever gedijen meestal in bosgrond, waar ze ondergronds aan de wortels van bij voorkeur jonge bomen eten. Na eveneens 3-5 jaar en na het voltooien van hun larvenstadium komen de volwassen meikevers uit de bosgrond. Voor de vliegende kevers zijn loofbomen zoals beuken en eiken interessant als voedselbron, maar bij voedselgebrek worden ook naaldbomen zoals sparren geaccepteerd.

Men hoort ook wel eens van de “groene meikever” of de “zwarte meikever” - dit is echter niet correct: de cetoniinae (groen) en de neushoornkever (zwart) zijn weliswaar kevers uit de familie van de Scarabaeidae, waartoe ook de meikever behoort. Deze keversoorten zijn echter niet nauw verwant. De cetoniinae is, net als de neushoornkever, een nuttige kever! Beide keversoorten richten zelfs in grotere aantallen geen schade aan. De cetoniinae staat, net als de neushoornkever, onder bescherming.

Meikevers en junikevers: verschillen in detail

Meikevers behoren tot de familie van de Scarabaeidae, waartoe ook verwante kevers zoals de Scarabaeidae of de Scarabaeidae behoren. De kevers van deze familie delen enkele overeenkomsten, maar zijn meestal goed van elkaar te onderscheiden. Moeilijker wordt het echter bij de junikever, die op de meikever lijkt als de “kleine meikever”. Wat is dus het verschil tussen de meikever en de junikever? We vergelijken de meikever en de junikever direct:


De engerlingen
:

De larven van de meikever worden ongeveer 5-7 cm groot, terwijl de engerlingen van de junikever slechts een grootte van ongeveer 3 cm bereiken. Omdat het als leek echter moeilijk is om te bepalen of een engerling al volgroeid is of gewoon “nog klein”, is de grootte alleen geen bruikbaar kenmerk om de soorten te onderscheiden. Het is daarom eenvoudiger om de soorten te onderscheiden aan hun manier van voortbewegen:
Junikeverlarven bewegen zich kruipend op de buik voort, terwijl meikeverlarven een karakteristieke zijwaartse slangbeweging maken. Afgezien daarvan lijken de larven van beide keversoorten erg op elkaar, hoewel het kopgedeelte van de junikever-engerling meestal donkerder is dan dat van de meikever.

De volwassen kevers:

De verschillen tussen volwassen meikevers en junikevers liggen vooral in de grootte en kleur van de kevers. De meikever bereikt een grootte van ongeveer 3 cm en wordt gekenmerkt door roodbruine vleugels en een zwart-witte tekening aan de zijkanten. Zijn karakteristieke "vacht" en de opvallende voelsprieten maken hem onmiskenbaar.
De junikever daarentegen is met een grootte van minder dan 2 cm kleiner en heeft een lichtere bruine tint, minder opvallende voelsprieten en een minder dichte "vacht". De junikever, vaak de "kleine broer" van de meikever genoemd, oogt over het algemeen minder extravagant.

Een ander verschil tussen de twee keversoorten ligt in hun gedragspatroon: terwijl meikevers al in mei actief worden en ook overdag te zien zijn, verschijnen junikevers pas later in het jaar. Hun zwermvlucht begint pas in juni en ze zijn voornamelijk in de schemering en 's nachts actief.

1 van 2

Meikevers en hun engerlingen: beschermingsmaatregelen en bestrijding

Een enkele meikever heeft nog geen schade aan een gazon veroorzaakt. Meestal blijft het echter helaas niet bij deze ene, onschuldige kever, waardoor een plaag met meikevers, respectievelijk hun engerlingen, een echte uitdaging kan worden. In zwermjaren moet daarom al preventief worden opgetreden tegen het vestigen van de engerlingen, terwijl bij reeds gevestigde plagen een duurzame behandeling nodig is om de plaag te beheersen. Zonder professionele bestrijding gaat het hier meestal niet. Maar hoe kunnen meikever-engerlingen effectief en milieuvriendelijk worden bestreden?

Volwassen kevers verzamelen:
Als het een jaar is met intensieve meikevervluchten, kan het zeer zinvol zijn om actief tegen de engerlingen op te treden voordat het te laat is. Handige hulpmiddelen bij de bestrijding van meikevers zijn zogenaamde trechtervallen, die de zwermende, onhandige mannetjes aantrekken en vasthouden. Zo kunnen paringsbereide mannetjes in het beste geval al uit de circulatie worden genomen voordat ze zich kunnen voortplanten.

Aangezien alleen het verzamelen van kevers meestal niet voldoende succes oplevert, is het gebruik van biologische, milieuvriendelijke bestrijdingsmiddelen zowel preventief als bij actieve bestrijding over het algemeen zinvol. Meikeverlarven kunnen zeer succesvol worden bestreden door het gebruik van nematoden.

Ondergronds tegen engerlingen:
Nematoden zijn microscopisch kleine rondwormen, die met het blote oog niet zichtbaar zijn. Ze komen van nature in de bodem voor en voeden zich met gastheer-organismen zoals schadelijke engerlingen voor hun voortplanting. In de loop van hun levenscyclus doden ze hun prooi betrouwbaar en verminderen zo de plaag op een natuurlijke manier. Nematoden hebben daarbij absoluut geen invloed op planten, milieu, mens of dier. Zodra er geen gastheer-organismen meer beschikbaar zijn, neemt de populatie nematoden vanzelf weer af.
Als je de nematoden enkele weken na de zwermvlucht uitzet, dan staan de pas uitgekomen engerlingen in de bodem al gretige vijanden te wachten wanneer de larven zich voor het eerst naar de wortels bewegen. Zo kan schade door vretende engerlingen op grote schaal worden voorkomen.

Ook als een plaag zich al volledig heeft gevestigd, worden met nematoden zeer effectieve bestrijdingsresultaten bereikt. Belangrijk is hier een consequente toepassing over meerdere jaren, telkens in de aanbevolen toepassingsmaanden augustus-september. Omdat nematoden op een constante diepte in de bodem werken, maar engerlingen afhankelijk van het seizoen en larvenstadium hun voorkeurdiepte variëren, kunnen niet alle stadia van de meikeverengerling even goed door nematoden worden bestreden. Dit geldt voor de meeste bestrijdingsmiddelen. Wie dus door een betrouwbare toepassing 1-2 keer per jaar tegen de engerlingen optreedt, heeft zijn tuin binnenkort weer helemaal voor zichzelf. En dat helemaal zonder het gebruik van giftige chemicaliën!

Natuurlijke strategieën tegen de meikever: bescherming voor tuin en natuur

Het bestrijden van de larven van de meikever is niet hopeloos, maar helaas vaak een langdurig proces. Meerdere jaren achtereen moet de plaag 1-2 keer per jaar worden aangepakt om de meikever en zijn larven succesvol en langdurig te bestrijden. Nematoden helpen uitstekend tegen de larven van meikevers, waardoor opgroeiende generaties worden geminimaliseerd en de populatie over de jaren wordt teruggedrongen. De meikever staat, in tegenstelling tot verwante soorten uit de familie van de bladsprietkevers, niet onder natuurbescherming, maar wordt erkend als plaag. Bestrijding is dus ook voor leken mogelijk.

Van huismiddeltjes tegen meikevers moet je echter liever afzien. Vaak zijn deze niet voldoende om een populatie succesvol terug te dringen - vanwege hun lange, larvale stadium wordt dit falen vaak pas in de loop van de volgende jaren duidelijk. Met verwoestende gevolgen: waar men zich al veilig waande voor de plaag, nemen de larven het jaar daarop als uit het niets in nieuwe sterkte de overhand, wat de bestrijding steeds moeilijker maakt.

Wat op de lange termijn helpt tegen meikevers zijn professionele oplossingen met de best mogelijke biologische compatibiliteit, die een integrale, duurzame oplossing vormen!
Milieuvriendelijke bestrijdingsmethoden zoals nematoden zijn vandaag de dag belangrijker dan ooit om een evenwichtig ecosysteem te bevorderen. En dat betaalt zich direct weer uit: in een gezonde, gifvrije tuin zijn van nature veel verschillende nuttige organismen te vinden, die het direct op plagen zoals de meikever hebben gemunt. Deze is zowel als larve, als volwassen kever een geliefd prooidier, omdat de eiwitrijke super-broemmer in principe gelijk vier maaltijden in één biedt. Als je nuttige organismen zoals spitsmuizen, egels, padden of vogels naar je tuin lokt, spelen deze nuttige tuinbewoners volledig in je team!

Zonder zelf enige schade achter te laten, nemen padden en spitsmuizen het op tegen de loerende larven. Van bovenaf zorgen vogels en egels voor de dikke meikevers, die tijdens de zwermvlucht een ideale eiwitbron voor hun natuurlijke vijanden vormen. En ook andere plagen zoals naaktslakken, rupsen, kevers en hun larven worden betrouwbaar in toom gehouden als nuttige organismen zich in jouw tuin thuis voelen. Het vermijden van pesticiden bij de bestrijding van de meikever heeft dus voordelen die je op de lange termijn een gevarieerde en gezonde tuin beloven. Op de voordelen van professionele bestrijding hoef je daarbij niet te verzaken! Natuurlijke bestrijdingsmiddelen zoals nematoden doen spitsmuizen of egels gelukkig helemaal niets.

Ohne selbst irgendwelche Schäden zu hinterlassen, nehmen es Erdkröten und Spitzmäuse mit den lauernden Engerlingen auf. Von oben kümmern sich Vögel und Igel um die dicken Maikäfer, die während dem Schwarmflug eine ideale Proteinquelle für ihre natürlichen Feinde bieten. Und auch andere Schädlinge wie Nacktschnecken, Raupen, Käfer und deren Larven werden zuverlässig in Schach gehalten, wenn Nützlinge sich in Ihrem Garten wohl fühlen. Der Verzicht auf Pestizide zur Bekämpfung des Maikäfers hat also Vorteile, die Ihnen langfristig einen vielfältigen und gesunden Garten versprechen. Auf die Vorteile einer professionellen Bekämpfung muss dabei niemand verzichten! Natürliche Bekämpfungsmittel wie die Nematoden machen Spitzmaus oder Igel nämlich zum Glück gar nichts aus.

Onze aanbeveling

HB-Nematoden tegen lapsnuitkevers en engerlingen
HB-Nematoden tegen lapsnuitkevers en engerlingen
Sterren
Translation missing: nl.products.product.regular_price
Vanaf € 9,99